Waarom ik het naaien van kleding zo leuk vind? Tijdens de laatste les van de naaicursus had ik hierover een interessante discussie met mijn medecursisten. Wat ik er zelf zo prettig aan vind is:
- de focus op het hier en nu
- het volgen van een vastgesteld proces
- natuurlijk het eindresultaat :)
Als ik niet volledig opga ik het maken van een kledingstuk, zitten de mouwen er voor ik het weet binnenstevoren en achterstebuiten in. Of ik heb een kronkelend stiksel in mijn zoom in plaats van netjes rechtdoor. Je moet compleet gefocust en geconcentreerd zijn en blijven. En alleen maar met je werkstuk bezig zijn. Ondertussen komen er allerlei gedachten op in mijn hoofd, maar die gaan weer voorbij. Er is geen tijd om daarbij stil te staan tijdens het naaien, voor je het weet heb je een speld in je vinger!
En dan het proces, wat is vastgesteld en staat beschreven in het magazine. Als je alle stappen nauwkeurig volgt kom je vanzelf tot het gewenste eindresultaat. Zeker is het handig als je inzicht hebt hoe je kleding naait en als je goed om kunt gaan met de naaimachine. Verder hoef je niet zoveel na te denken over wat je als volgende stap moet doen. Het lezen van een werkbeschrijving kan in het begin nogal overweldigend zijn. Als je de beschrijving leest alsof je een kruiswoordraadsel maakt (een voor een), dan wordt het al snel overzichtelijk. En door het volgen van de stappen verschijnt onder je handen een kledingstuk!
Maar het allerleukste aan naaien vind ik toch wel om te komen van een stapeltje stoffen en een papieren patroon tot een draagbaar, modern kledingstuk dat niet onder doet voor hetgeen in de winkel te koop is!
